پایگاه اینترنتی بهروز دلاور

پایگاه اینترنتی بهروز دلاور

سلامی گرم به دلهای پاک تمامی کسانی که می خواهند قدم در راه شناخت حقیقت گذارند
طلبه ای هستم از دیار حوزه علمیه
می خواهید مرا بشناسید، گزینه «درباره من» در بالای صفحه را بزنید.
با آرزوی موفقیت و پیروزی در تمامی لحظه های زندگی برای شما همسفر محترم

۱۴ مطلب با موضوع «تمدن و تمدن سازی» ثبت شده است

 

هنگامی که تک تک افراد مردم در کنار هم، اجتماع را تشکیل می دهند و نام جامعه را به خود می گیرند طبیعی است که باید حاکم و فرمانروایی مدیریت امور آن اجتماع را به عهده گیرد و گرنه سیستم های اجتماعی آن ملت دچار اختلال شده و بی نظمی را در پی خواهد داشت. آیا به نظر شما اینگونه نیست؟ اگر امورات حکومتی را به حال خود رها کنیم و بگوییم مهم نیست کسی اداره کند یا نکند آیا باز هم جامعه منسجم باقی می ماند؟! باز هم طبیعی است که هیچ عاقلی نمی گوید که اینچنین جامعه ای نیازمند مدیر و حاکم نیست.

حال چگونه ممکن است که مسلمانان جهان کشور خود را بدون رهبر و پیشوا رها بگذارند تا هم روابط داخلی و هم روابط خارجی آن دچار اختلال و نابودی بشود؟! لذا ست که امام صادق (علیه السلام) در سخنان گهربارشان فرموده اند: «سه چیز است که مردم هر شهری به آن نیاز دارند تا در امور دنیا و آخرت خود به آن پناه ببرند و اگر این سه را نداشته باشند به نابسامانی در زندگی گرفتار خواهند شد: اول فقیه دانای پرهیزگار، دوم فرمانروای نیکوکاری که مردم از وی پیروی کنند و سوم پزشک آگاه مورد اعتماد» (کتاب تحف العقول، صفحه 319)

۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۱ شهریور ۹۵ ، ۱۸:۵۶
بهروز دلاور

بزرگترین فعالیت های اجتماعی هدفمند بوده و هست. اینکه انسان کاری را شروع کند و بگوید حالا ببینیم چه می شود، این به درد نمی خورد. اگر قرار است کاری بکنید کارستان حتما باید هدفمند قدم بردارید. انتخاب هدف جزو سخترین و مهمترین مؤلفه هایی است که اگر در میدان مبارزات فرهنگی و اجتماعی مشخص نباشد موفقیتی در پی نخواهد داشت.

همیشه انسان های دارای هدف موفق ترین انسان ها بوده اند. انسانی که هدف ندارد گویا لحظه های عمرش را با دست خودش در زباله دان تاریخ می اندازد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ مرداد ۹۵ ، ۰۸:۰۰
بهروز دلاور

هیچ وقت کارهای جمعی با شانه خالی کردن به موفقیت نمی رسد. آنهایی که در کارهای جمعی نظاره گر صحنه هستند اساسا هم بی عرضه هستند و هم بی مسئولیتی خودشان را نشان می دهند. خب اگر قرار است که کار جمعی باشد، پس همه باید درگیر شوند. مسئولیت پذیر نبودن یکی از آسیب های جدی کار جمعی است. کار جمعی یعنی در گروه جمع و همراه گروه کار کردن. صرف در کنار دیگران بودن، ملاک نیست. طبیعی است که در هر کار جمعی برای هر فرد مسئولیتی مشخص می شود و آن شخص نسبت به آن مسئولیت باید پایبند باشد. خب به نظر شما اگر در هر کار گروهی قرار باشد هر فردی کار خودش را روی دوش دیگری بیندازد؛ آیا سنگ روی سنگ بند می شود؟!!! قطعا پاسخ منفی خواهد بود.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ مرداد ۹۵ ، ۲۱:۰۰
بهروز دلاور

نمی دانم در فضای کلان چه تأثیری فرهنگ زندگی آپارتمان نشینی دارد که ما در فضای خرد و در روی زمین خدا آثار آن را نمی بینیم؟! البته منکر زندگی آپارتمان نشینی نیستم اما این سبک زندگی آسیب هایی دارد که شدیداً باید به آن توجه کنیم. خانه های نقلی و کوچک نباید جای خانه های دلباز و با صفای قدیم را بگیرد. مگر می شود به زور از بر روی سرامیک های سخت علف و سبزه را رشد داد؟! اگر فهمیدن به این است که خانه 50 متری انتخاب کنی که حتی 2 نفر مهمان هم در آن جا نمی شوند باشد ما نمی فهمیم. اگر هوش و کیاست به این است که در خانه مان را به روی مهمان ببندیم و بگوییم پولهایمان را روی هم تف زدیم باشد ما با هوش نیستیم. اگر زرنگی به این است خانواده خودت را در سختی قرار دهی و حتی غذای شبانه ات را هم نخوری که نکند یک وقت پولهایمان کم شود باشد ما زرنگ نیستیم.

مراقب باشیم چه فرهنگی را به ما آموزش می دهند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ مرداد ۹۵ ، ۲۱:۰۰
بهروز دلاور