سرعت لاک پشتی

دیگر زمانه سرعت لاک پشتی به پایان رسیده

سرعتتان را افزایش دهید.[1]

 

---

[1] امام علی علیه السلام: من قَصَّرَ فی العملِ ابتُلَیَ بِالهَمِّ (نهج البلاغه، حکمت 127)

 

مدیریت رسانه

ما به دنبال پیاده کردن دین در صحنه واقعیت های اجتماعی هستیم. دیگر گذشت روزی که قرآن را قاب می کردیم و روی طاقچه خانه مان می گذاشتیم.

سینما، سایبری و رسانه هم یکی از واقعیت های زمانه ماست. پس باید با نگاهی دقیق و تیزبینانه آن را بررسی و تحلیل نماییم.

هشدار جدی! چشمان بسته چه مسلمان و چه غیر مسلمان روزی ما را به تحجر وادار خواهد کرد.

نمی توانیم از خوبی های رسانه و تکنولوژی چشم پوشی کنیم در عین حالی که از آثار مخربی که دارد هم نمی توان به آسانی گذشت.

چاره چیست؟ فقط و فقط به مدیریت رسانه می اندیشم. مخالفت بی چون چرا از رسانه های روز و از واقعیت های زندگی های امروز ما را به جایی نخواهد رساند. پذیرش بی چون چرای رسانه هم بلایی بر سرمان خواهد آورد که آینده را به گریه وا خواهد داشت.

رسانه و به صورت کلی تکنولوژی باید ظهور و بروزش مدیریت شود. ما چقدر آثار تولیدی برای ارائه به جوانمان داریم؟ آیا رسانه ما پدر و مادرهای آینده را تربیت می کند یا که دشمنانی خانه مان سوز برای نسل آینده؟

مدیریت به معنای از بین بردن رسانه نیست. بلکه پیشگیری از آثار مخرب در عین استفاده از آثار مثبت آن می باشد. باید محتوای رسانه ملی ما بومی سازی شود. و این امکان پذیر نخواهد بود مگر اینکه دیدگاه فقه حکومتی را از مرحله تولید تا مرحله مصرف جویا شویم. فقه حکومتی را از نه باب کلاس کار مطرح کردم بلکه از باب ضرورتی است که اگر متخصصان به سمت آن حرکت نکنند در آینده ای نه چندان دور شاهد جامعه ای منزوی خواهیم بود.

آثار منفی رسانه

پدیده نو تولید می شود اما ما همچنان مجذوب آن پدیده هستیم. گاهی آن پدیده آثار مخربی برای زندگی مان دارد اما آنچنان ما را به خودش می گیرد که حتی فراموش می کنیم، شاید این پدیده برایمان ضرر داشته باشد.

رسانه همانطور که برخی از آثار مثبت آن بیان شد آثار منفی دارد که حقیقتا نمی توان از آن چشم پوشی کرد. نمی دانم چرا بعضی از آدم ها چشمانشان را می بندند؟!

آیا هنوز هم خدا را بر میز کامپیوترمان ترجیح می دهیم یا که یادمان رفته خالق تمام هستی خداست؟

آیا هنوز هم مثل قدیم نماز صبحمان را اول وقت می خوانیم؟

قدیم با کلاس ها همیشه دلسوز بودند و صمیمی آیا الآن هم همینطور است؟

یادمان نرود که عمرمان را باد نیاورده تا باد آورده را باد ببرد. (هنوز هم برای فعالیت هایمان زمان بندی داریم؟)

هنوز هم کانون گرم خانواده ها، گرم است؟

مراقب درآمدهایی که لقمه نانی برای فرزندانمان می شود، باشیم.

یادمان باشد که چرا از این رسانه ها استفاده می کنیم. ادب و احترام سرلوحه زندگی یک ایرانی است هر چند که شخصیت مجازی داشته باشد.

توجه کنیم که قرار نیست تا ابد جوان بمانیم. جوانی مان را در خیالات به سر نبریم.

توجه کنیم که شخصیت ها مجازی هستند، نکند جای شخصیت های حقیقی را پر کند.

چقدر با واژه حیا مأنوس هستیم؟

غیرت سلام! می خواهم بدانم چه میزان با من رفاقت داری؟

یادمان مانده است که پدر، عمو و برادرمان شهید شده اند؟ برای دین و وطن شان خون داده اند؟!

آثار مثبت رسانه

شاید بسیاری از کسانی که از رسانه ها یا به طور کلی تکنولوژی گریزان اند به خاطر این است که نسبت به آثار مثبت آن بی اطلاع هستند. در این یادداشت می خواهم به برخی از آثار مثبت این پدیده اشاره کنم:

آیا می توانید بدون هزینه های سنگین به کشورهای خارج سفر کنید و با بزرگترین شرکت ها و شخصیت های علمی و... سایر کشور ها ارتباط برقرار کنید؟

برگردیم به چند سالی که گذشت برای دیدار با خویشان و نزدیکان و دوستانتان چقدر هزینه صرف می کردید و وقت می گذاشتید؟

آیا می دانستید در حال حاضر بسیاری از افراد جامعه ما سواد کلاسیک ندارند اما بدون شک مخاطب رسانه ها هستند؟!

چرا باید سرعتی که اینگونه امکانات در انتقال مفاهیم برایمان فراهم می کند را درک نکنیم یا فراموش کنیم؟!

شما تا به حال توانسته اید صدها انسان را مخاطب خود قرار دهید آن هم در هر لحظه ای که اراده کنید؟

شما تا به حال توانسته اید آثار خود را در قالب یک عکس نوشته بسیار جذاب به جهانیان منتقل کنید؟

می دانید دیگر لازم نیست برای یافتن یک کتاب و پژوهش علمی ساعت ها وقت بگذارید؟

دیگر نیازی نیست که سالها در راه ها و بیابان ها بمانیم تا یک نامه را به مقصد برسانیم.

برای برگزاری بزرگترین هم اندیشی ها چقدر زمان و هزینه صرف می کردید؟

آیا با وجود این رسانه ها هنوز کسی بهانه ای برای ندانستن دارد؟

آیا اطلاع رسانی در لحظه را می توان انکار کرد؟

 

شاید باورتان نشود اما باید بگویم اگر می خواهید آثار و محصولاتتان در تاریخ ثبت و ماندگار شود فقط باید به رسانه رجوع کنید.

 

و صدها کارکرد خوب و مفید دیگر که قلم توان شمارش آن را ندارد.