انتظار_انقلاب_کار جمعی

یکی از ویژگی های منتظران این است که در هر لحظه تلاش میکنند تا زمینه ساز ظهور حضرت صاحب الزمان(عجل الله) باشند. به نظر شما آیا در عصر حاضر کار فردی می تواند ما را به این هدف برساند؟! آیا کار فردی و سطحی نیازهای جامعه به این گستردگی را برطرف می کند؟! قطعا خیر.

اگر دقیقه ای به وسعت علوم و میدان های وسیعی فکری و اجرایی بیندازیم می فهمیم که باید به سمت کار گروهی و تیمی گرایش پیدا کنیم. کار جمعی است که نیروی دو چندان میدهد. دیگر روزگاری نیست که کسی بگوید من می خواهم خودم برای خودم کار بکنم.

 

دوستان انقلابی!

انقلاب نیاز به توان و تلاش شبانه روزی ما دارد اما نه تلاش فردی. دل هایمان را به همدیگر متصل کنیم تا انشاءالله به کوری چشم حسودان عالم و به لطف خدا فریاد لبیک یا الله در سراسر هستی جریان پیدا کند.

آقای من سلام

آقای من سلام

صبحتان بخیر

او خسته نخواهد شد

خستگی در کار او نیست. اهدافی برای خود انتخاب می کند که همه را مات و مبهوت نگه می دارد. هیچ گاه به تعداد و سنگینی کارهایی که پیش رو دارد نمی اندیشد. او فقط در فکر این است که چه کنم زمینه ظهور بهترین منجی بشریت را فراهم کنم. به خوبی درک کرده است که اگر امام زمانش را ببیند همه چیز درست خواهد شد. دیگر نیازی به غمخوار نخواهد داشت. دیگر هیچ پرسشی بدون پاسخ نخواهد بود. همه از آرامش و معنویت سخن می گویند. حتی اگر دیگران او را مسخره کنند او باز هم دست از کار نخواهد شست زیرا اهداف و بینش های او فراتر از درک و فهم دیگران است. او می داند حقیقت کجاست؟ پس با یقین حرکت می کند. او همان منتظری است که با غروب ها خاطره خوشی ندارد، زیرا غروب زمان پایانی است برای تمام امیدهای او.

اهالی تلاش و سخت کوشی

آری سکوتِ برخی قلم ها به رسم اعمال زیبایشان است. همان هایی که حکیمانه رفتار می کنند، حکیمانه حرف می زنند و حکیمانه می نویسند. آنهایی که به جای غر زدن و حرف زدن، بیشتر عمل می کنند. زبان برایشان عضو غریبی است، زیرا بیشتر سعی می کنند با تلاش و رفتارشان خوبی ها را به تصویر بکشند. بگذار راحت تر بگویم ایشان منتظران واقعی ظهور هستند. حتی یک لحظه دور بودن از یار برایشان سخت است. تمام سعیشان این است تا معشوق حقیقی، دوست دارشان باشد. به زندگی شان که می نگری میبینی هیچ چیز جز رضایت امامشان برایشان اهمیتی ندارد. آنها خوب می دانند که باید با عمل رسالتشان را به نمایش بگذارند نه فقط با سخن گفتن و حرف زدن.[1]

 

---

[1] امام صادق (علیه السلام): کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُم‏. (اصول کافی، جلد2، صفحه 78)