گاهی برای زندگی شیرین فقط یک لحظه فکر کافی است

تا به حال به این فکر کرده اید که چرا در اتوبوس کنار همدیگر می نشینیم اما حتی یک سلام هم به شخص کنار دستی مان نمی کنیم؟! خوب است بنشینیم و چند دقیقه ای تأمل کنیم که چرا گاهی در مهمانی هایمان حرفی برای گفتن نداریم؟! دوست داریم به مهمانی که می رویم بعد از چند لحظه تلویزیون روشن شود و اگر امکان داشته باشد وای فای میزبان هم فعال شود و دیگر نونمان چرب خواهد بود!!!

چرا باید اینقدر روابط برخی از ما سرد باشد؟ چرا حاضر نیستیم طعم لذیذ باهم بودن را بچشیم؟! یعنی اینقدر زود از همدیگر خسته شده ایم؟! آیا واقعا زندگی سخت شده است یا خودمان زندگی را برای خودمان سخت کرده ایم؟! تا به حال فکر کرده اید که آیا طعم شیشلیک با اخم و ناراحتی و خستگی و کوفتگی شیرین تراست یا طعم نان و پنیر و سبزی به همراه لبخند های فراوان؟!

 

 

 

اهالی فرهنگ

گاهی ساعت های زیادی رو برای فرهنگ و دغدغه های فرهنگی صرف می کنید. بعدش هم فکر می کنید که شما بهترین آدم روی کره زمین هستید. باید بگویم که این اولین کار غیر فرهنگی شماست. انسانی که دغدغه فرهنگ مردم رو داره هیچگاه خسته نمیشه. هیچگاه تنش از حرف های سخت انسان های بی هویت نمی لرزه.

اساسا مقوله فرهنگ از مقوله های شیرین زندگی است که باید با آن روز و شب ها رو تموم کرد. کسی که برای فرهنگ مردم قدم برداشته اصلا خستگی براش معنا نداره چون با خدا معامله میکنه نه با مردم. اگر با خدا معامله کردی دنبال این نیستی که مردم ازت تشکر کنند، بعد اگر تشکر نکردند خسته بشی. اگر با خدا معامله کردی اگه کسانی هستند که از تو انتقاد می کنند و انتقادشون حقه حتما می پذیری چون کسی که با خدا معامله می کنه فقط حقیقت براش مهمه. نه شأن و جایگاه خودش.

ننگتان را هیچگاه فراموش نخواهیم کرد

کسانی که هویت خودشون رو به خاطر نگاه دیگران مخفی می کنند، همان هایی هستند که تاریخ ملت ها بارها و بارها از ایشان خاطرات تلخی را به ثبت رسانده. ننگتان را هیچ گاه فراموش نخواهیم کرد.

ما میخواهیم آزاد باشیم

ما میخواهیم آزادانه مسلمان باشیم. ما میخواهیم مثل دیگران حکومت اسلامی داشته باشیم.

ما هم مانند شما به دنبال آزادی هستیم