کار جمعی=مسئولیت پذیری

هیچ وقت کارهای جمعی با شانه خالی کردن به موفقیت نمی رسد. آنهایی که در کارهای جمعی نظاره گر صحنه هستند اساسا هم بی عرضه هستند و هم بی مسئولیتی خودشان را نشان می دهند. خب اگر قرار است که کار جمعی باشد، پس همه باید درگیر شوند. مسئولیت پذیر نبودن یکی از آسیب های جدی کار جمعی است. کار جمعی یعنی در گروه جمع و همراه گروه کار کردن. صرف در کنار دیگران بودن، ملاک نیست. طبیعی است که در هر کار جمعی برای هر فرد مسئولیتی مشخص می شود و آن شخص نسبت به آن مسئولیت باید پایبند باشد. خب به نظر شما اگر در هر کار گروهی قرار باشد هر فردی کار خودش را روی دوش دیگری بیندازد؛ آیا سنگ روی سنگ بند می شود؟!!! قطعا پاسخ منفی خواهد بود.

 

اهالی فرهنگ

گاهی ساعت های زیادی رو برای فرهنگ و دغدغه های فرهنگی صرف می کنید. بعدش هم فکر می کنید که شما بهترین آدم روی کره زمین هستید. باید بگویم که این اولین کار غیر فرهنگی شماست. انسانی که دغدغه فرهنگ مردم رو داره هیچگاه خسته نمیشه. هیچگاه تنش از حرف های سخت انسان های بی هویت نمی لرزه.

اساسا مقوله فرهنگ از مقوله های شیرین زندگی است که باید با آن روز و شب ها رو تموم کرد. کسی که برای فرهنگ مردم قدم برداشته اصلا خستگی براش معنا نداره چون با خدا معامله میکنه نه با مردم. اگر با خدا معامله کردی دنبال این نیستی که مردم ازت تشکر کنند، بعد اگر تشکر نکردند خسته بشی. اگر با خدا معامله کردی اگه کسانی هستند که از تو انتقاد می کنند و انتقادشون حقه حتما می پذیری چون کسی که با خدا معامله می کنه فقط حقیقت براش مهمه. نه شأن و جایگاه خودش.