گرمی و صمیمیت همیشه دل انسان ها را امیدوار می کند. شاید همین گرم بودن هاست که مشت های گره کرده را سخت، آهنین می کند. این روزها خیلی ها از گرفتاری سخن می گویند. خیلی ها از مشکلات و سختی های روزگار قلم می زنند.
اما دین اسلام به ما می گوید: گذشت، ادب، احترام و محبت
چرا باید به خاطر گرفتاری هایمان، محبت ها و خدماتی که دیگران در حق ما روا داشته اند را فراموش کنیم؟! مگر تکنولوژی برای چه پیشرفت می کند؟ آیا غیر از این است که با یک پیامک از راه دور دل دوستانمان را به دست بیاوریم؟ مگر به معجزه محبت ایمان نداریم؟!
گاهی یک لبخند می تواند زندگی شخصی را زیر و روی کند. این لبخندهای سر صبح است که چای شیرین را در کنار سفره ایرانی لذیذ می کند. نزدیکان ما دلشان را به ما خوش کرده اند تا با محبتمان حمایتشان کنیم. شاید این محبت ما، یک روز به عمر آنها اضافه کند.
بیایید با هم لبخند بزنیم
