فقط کمی به فکر فرو برویم

کوتاه و مفید

 

 

پاورقی: ماه ها پیش این عکس نوشته رو دیده بودم بد جور دلم لرزید

امروز دوباره تو یه صفحه ای دیدمش، دوباره دلم لرزید

امیدوارم شما هیچگاه دلتون نلرزه

آن روزی که بیدار شویم خیلی دیر خواهد بود!!!

آن روزی که بیدار شویم خیلی دیر خواهد بود!!!

واقعا نگرانم !!!

شاید بیدار نشویم

آن روز خیلی سخت خواهد بود

آن روزی که دستمان از تمام ارزش ها، فقط پول و مالش را برگرفته باشد و دیگر هیچ

زندگی های روز مره، دستمان را نخواهد گرفت

باور کنیم که شاید فردا نباشیم. مگر دوستانمان را فراموش کرده ایم که کنارمان بودند و رفتند؟!

شاید امیدمان را به خیرات نسل بعد خوش کرده ایم!!! اما آیا آنها دلهای ما را در گورستان زنده خواهند کرد؟؟؟!

آنقدر زندگی را سخت می کنیم که حتی برای خودمان هم وقت نداریم. بهتر بگویم حوصله خودمان را هم نداریم.

20 ساله های پنجاه ساله را که می بینم با خودم می گویم پس 50 ساله ها چند سال دارند؟!!!

چرا آنقدر خسته کرده ایم خودمان را که دیگر حتی برای خودمان هم وقت نداریم؟؟؟

 

با زندگی آرام برخورد کنیم به امید اینکه از کسانی باشیم که آرامش را در آغوش خود گرفته اند

فقط یک تلنگر

گفتم که به پیری رسم و توبه کنم
بسیار جوان مرد و یکی پیر نشد

این روزها شنیدن حقیقت برای بعضی گوش ها سخت شده!!! این روزها برای بعضی ها اتفاقات سختی افتاده و داره میفته!!! این روزها زندگی بعضی ها فقط شده مُدِ روز!!! این روزها برای بعضی ها انگار روزهای غم انگیز و ناراحت کننده ای است. این روزها بعضی ها زور می زنند تا زندگی کنند و فقط ثانیه های عمرشون تموم بشه.

خیلی وقت ها با خودش میگه دیگه بسّه. دیگه خسته شدم از این روز مرگی. بذار یه جور دیگه زندگی کنم.

سخن من با شما دوست عزیز

اگر شما هم از این بعضی ها هستی فردا خیلی دیره. باید از همین امروز شروع کنی. اگر امروز رو به فراموشی سپردی و گفتی فردا، مطمئن باش فردا هم میشه پس فردا. یهو از خواب بیدار میشی و میبینی سالیان سال از عمرت گذشت و هیچ بهره ای از زندگیت نبردی.

پس بسم الله

 

ارزش خودمان را وزن کنیم

بسیاری از ما انسان ها به دنبال این هستیم که ارزش و قیمت خودمان را بشناسیم. همیشه در گذر افکارمان به دنبال این بوده ایم که آیا من ارزشی دارم ؟ ارزش من چقدر است؟ شاید بارها از خودمان پرسیده ایم و سرگردان مانده ایم. هر کسی برای خودش نکته ای را حائز اهمیت می شمارد و بر اساس آن در رابطه با خود، قضاوت می کند.

اما امروز سخنی از امیرالمؤمنین چشمان مرا خیره کرد و دقایقی مرا به خود واداشت. همچنان در تحیر مانده بودم. سخنی که «جاحظ» یکی از دانشمندان اهل سنت در رابطه با آن می گوید: اگر نداشتیم چز همین رهنمود، امت اسلامی را شافی و کافی و بی نیاز کننده بود. اما:

آقا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: «قیمَةُ کُلُّ امرءٍ مَا یُحسِنُهُ»(1) اگر می خواهی بدانی که ارزش و قیمت تو چقدر است، ببین چه چیزهایی در نظرگاه تو نیکو هستند؟! ببین چه چیزهایی برای تو عزیز هستند؟ آیا خداوند؟ آیا علم؟ آیا ثروت؟ آیا شهوت؟ آیا دروغ؟ آیا خیانت؟ آیا فریبکاری؟ آیا نماز؟ آیا دوست خوب؟ آیا پدر و مادرت؟ آیا پیشرفت کشورت؟ و هزاران «آیا»ی دیگر. دلت را خالی کن و ببین در درونت چه غوغایی به پا کرده ای.

نتیجه: بیاییم لحظه به لحظه بر ارزش و قیمت خودمان بیفزاییم

(1). نهج البلاغه، حکمت 81