شاید رسیدن به قله های بزرگ سخت باشد اما قطعا ممکن است فقط بدانید که همتی بزرگ را می طلبد. برخی آدم ها را می بینیم که می خواهند خود را به قله ها نزدیک کنند اما می دانید که با پای پیاده سال ها راهتان دور می شود؟! آیا شما هم بار و بندیل خود را نبسته اید؟! دوستان عزیز اگر مسلمان هستید خداوند همت های بلند را بیشتر دوست می دارد. و باز هم عاشقان کوی دوست؛ اگر انقلابی هستید راه سختی پیش روست
سریعتر دیر شده!!!
گاهی آنقدر عیب و ایراد از این و آن بلدیم که دیگر وقتی برای خودمان نداریم، یادمان می رود که ساعت ها پشت سر دیگران غیبت می کنیم. یادمان می رود که کینه توزی هایمان خانه هایمان را لحظه به لحظه تخریب و سرانجام نابود خواهد کرد. شاید ساعت ها برای خدمت به دیگران از این طرف به آن طرف می دویم اما هوشیار باشیم که دروغ و نیرنگ و فریب، جز نکبت و بیچارگی ثمر دیگری نخواهد داشت. صحبت از یتیم و یتیم نوازی می کنیم اما برای هزارتومان که صدقه می دهیم ساعت می نشینیم و بدگویی اسلام و مسلمانان را می کنیم. شاید فراموش کرده ایم که مولایمان امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «بزرگترین عیب آن است که چیزی را که در خود داری، بر دیگران عیب شماری!» هر صبح که نگاهی به آسمان خدا می اندازیم باور داشته باشیم که اگر هر کسی سهم خوب بودن را برای خود بردارد دنیا گلستان خواهد شد.
خداوند یارتان باد
عابدی را حکایت کنند که: شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی. صاحبدلی شنید و گفت: اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی، بسیار ازین فاضل تر بودی.
اندرون از طعام خالی دار
تا درو نور معرفت بینی
تهی از حکمتی، به علت آن
که پُری از طعام تا بینی
منبع: گلستان سعدی، باب اخلاق درویشان، حکایت22
گرمی و صمیمیت همیشه دل انسان ها را امیدوار می کند. شاید همین گرم بودن هاست که مشت های گره کرده را سخت، آهنین می کند. این روزها خیلی ها از گرفتاری سخن می گویند. خیلی ها از مشکلات و سختی های روزگار قلم می زنند.
اما دین اسلام به ما می گوید: گذشت، ادب، احترام و محبت
چرا باید به خاطر گرفتاری هایمان، محبت ها و خدماتی که دیگران در حق ما روا داشته اند را فراموش کنیم؟! مگر تکنولوژی برای چه پیشرفت می کند؟ آیا غیر از این است که با یک پیامک از راه دور دل دوستانمان را به دست بیاوریم؟ مگر به معجزه محبت ایمان نداریم؟!
گاهی یک لبخند می تواند زندگی شخصی را زیر و روی کند. این لبخندهای سر صبح است که چای شیرین را در کنار سفره ایرانی لذیذ می کند. نزدیکان ما دلشان را به ما خوش کرده اند تا با محبتمان حمایتشان کنیم. شاید این محبت ما، یک روز به عمر آنها اضافه کند.
بیایید با هم لبخند بزنیم
