بسیار تأمل کنید

عابدی را حکایت کنند که: شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی. صاحبدلی شنید و گفت: اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی، بسیار ازین فاضل تر بودی.

اندرون از طعام خالی دار

تا درو نور معرفت بینی

تهی از حکمتی، به علت آن

که پُری از طعام تا بینی

منبع: گلستان سعدی، باب اخلاق درویشان، حکایت22