آزادی در اندیشه

همیشه آزادی در اندیشه ها و کرسی های علمی، خواسته بسیاری از پژوهشگران و محققین بوده و هست. شاید بخواهید بدانید که آیا این آزاد اندیشی را دین اسلام هم می پذیرد؟ پاسخ این است که قطعا همینطور است. مگر می شود دینی که به دنبال حقیقت و دستیابی به کمال است آزادی در اندیشه را نپذیرد؟ تا اینجا که حتی در روایات زیادی از بزرگان دین ما نقل شده که سخن حق را بشنوید و حتی اگر به نفع منافع شخصی شما نبود باز هم آن را بپذیرید. حتی در سخنی از امام اول ما شیعیان هست که: «آراء را به همدیگر بزنید که تا حقیقت کشف شود.»

آیا به نظر شما می شود دینی را که تا این حد به دنبال حقیقت و آزادی در اندیشه می باشد را به خرافه پرستی متهم کرد؟

شما قضاوت کنید

هنگامی که عابدان غیر مسلمان از میدان های جهاد و علم گریزان هستند، خداوند در آیات شریفه قرآن کریم می فرماید: «آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند مساوی هستند؟» (سوره زمر/39) آری برای کسانی که از مسلمان آگاه می هراسند و از دانایی شیعیان بیمناکند سخت است که بگویند دین اسلام حامی علم و دانش است!!! و گرنه چرا حتی یک لحظه را به سخن امام باقر (علیه السلام) که می فرمایند: «دانشمندی که از علم او بهره برده شود بهتر است از هفتاد هزار عابدی که عبادت می کند.» (وافی، جلد1، صفحه40) گوش فرانمی دهند.

 

چرا مبارزه با علم و عقلانیت؟؟؟ (شماره دوم)

ادعای مخالفین اسلام این است که مسلمانان، حتی مسلمانان حقیقی، اهل خرافات و خرافه گویی و دروغ پردازی هستند. خب اگر آنها بخواهند این مدعای خود را اثبات کنند لازم است که بگویند دین اسلام پیرو علم، دانش، تفکر و عقلانیت نیست. می خواهند به گوش انسان های ساده لوح برسانند که دین اسلام به من و شما می گوید نمازت را بخوان، روزه ات را بگیر اما به کتاب و استاد نزدیک نشو.

هر چند که باید گفت که دشمنان دین ما شیعیان خودشان هم می دانند که اسلام علم و خرد را بارها و بارها ستایش کرده، اما می خواهند که از این طریق مسلمانان را نسبت به اعتقادات و اندیشه های خود سست و بی توجه نمایند. و همچنین اگر شخصی که مسلمان نیست بخواهد مسلمان شود با خود اینگونه بگوید: «دینی که قرار است علم و دانش را کنار بگذارد و مرا عقب افتاده قرار دهد همان به که سمتش نروم»

چرا مبارزه با علم و عقلانیت؟؟؟

هر مکتب و دینی برای درست جلوه دادن مکتب خود لازم است که گزاره ها و مبانی اولیه خود را به گونه ای مطرح نماید که مخاطب احساس کند که این مکتب، مکتبی عاقلانه و بهترین مکتب و دین است. مثلاً در دین اسلام، خداوند را از طریق استدلال و منطق اثبات می کنیم و سپس پیامبر او را. حال اگر کسی بتواند اثبات کند که اسلام به علم و عقلانیت توجهی ندارد و اصلا در اسلام سواد و دانش بی ارزش است، نتیجه می گیریم که مبانی دین اسلام، بر مبنای علم و منطق بنا نشده. و مسلمانان انسان هایی بی سواد و عقب افتاده هستند.