راز نو

ای یکه سوار شرف، ای مردتر از مرد!

بالایی من، روح تو در خاک چه می کرد؟

 

می گفت برو، عشق چنین گفت که بشتاب

می گفت بمان، عقل چنین گفت که برگرد

 

دیروز یکی بودیم با هم، ولی امروز

تو نورتر از نوری و من گردتر از گرد

 

یک روز اگر از من و عشق تو بپرسند

پیغمبرتان کیست، بگو درد، بگو درد

 

ای سرخ تر از سرخ! بخوان سبزتر از سبز

آن سوی، درختان همه زردند، همه زرد

 

ای دست و زبان شهداء، هیچ زبانی

چون حنجره ات داغ مرا تازه نمی کرد

(علیرضا قزوه)