خودخواهی آفت بزرگی است که دامن گیر بسیاری از کسانی می شود که مشغول فعالیت های فرهنگی هستند. با خودش فکر میکند که اگر من بروم با فلان گروه و تشکیلات همکاری کنم، همه منافع شخصی ام بر باد فنا خواهد رفت. در روایات بسیار از ائمه اطهار نقل شده که خود خواهی برای انسان آفت بسیار بزرگی است.
مؤمنان خدا شما که این همه زحمت می کشید و میخواهید به دین خدا خدمت کنید؛ خب چه ایرادی دارد این زحمتهای خودتان را در قالب کار های جمعی و گروهی انجام دهید؟!؟!
بسیار متأسفم برای شمایی که اجازه می دهید به راحتی به ارزشهایتان توهین شود. بسیار متأسفم برای شما دوست عزیز که وقتی نام امام حسین (علیه السلام) را می شنوید خجالت می کشید اما تا بوی سفر به کشورهای خارجی به مشامتان می خورد شارژ می شوید. اگر نامتان را مسلمان نهاده اید باید بگویم که مسلمان هیچگاه از ابراز عقاید خود شرمنده نمی شود. بلکه همیشه سرافراز و سربلند است. همیشه وقتی صدای امام خمینی به گوشش می رسد نام و خاطر امام برای او دلنشین تر از هر چیزی است و همانجا خدا رو شکر می کند که انقلاب اسلامی به وفوع پیوست. تا می بیند که کسانی از روی ناآگهی به انقلاب و رهبرش توهین می کنند با متانت و سربلندی سعی میکند آنها را با منطق خود آشنا کند نه اینکه مثل انسان های بزدل هر چه آنها گفت بگوید بله شما درست می گویید. چرا وقتی قلبا اعتقاد دارید که اسلام و انقلاب اسلامی حق است ابراز نمی کنید؟
فرق کلمه بیا و برو، فرق بین زمین تا به آسمان است. یکی از مهمترین ویژگی هایی که در کارهای تشکیلاتی و جمعی باید رعایت شود این است که تمام نیروها و افرادی که مشغول کار جمعی هستند باید به دیگران بگویند: «بیا» نه اینکه بگویند: «برو». آری اینکه بنشینی و فقط حرف بزنی کار را به جایی نمی رساند. تماشاچی بودن و اینکه منتظر باشی که همه بروند و بعد به خودت حرکتی بدهی کار را به جایی نمی رساند. اگر واقعا میخواهید برای دین اسلام و نظام اسلامی قدمی بردارید باید خودتان پیشقدم باشید. باید خودتان جلوتر از دیگران حرکت کنید.
سخن از بیدارترین بیدارها بسیار سخت است. مخصوصا هنگامی که بخواهی آنها را در صحنه نبرد توصیف کنی. آنها که فقط برای خدا حرف زندند، فقط برای خدا دست به روی ماشه اسلحه بردند و برای خدا شلیک کردند. زیباترین آرزویشان این بود که مولایشان امام زمان (علیه السلام) به بالین شان بیایند و خدا قوتی بهشان بدهند. آنها حتی از جانشان هم دریغ نکردند، ارزشمندترین سرمایه را هم برای خدا دادند تا فقط دینشان پایدار بماند.
دوست عزیز!!! حرف از نصیحت و توصیه گذشته فقط کافی ست که چند لحظه ای بنشینی و تأمل کنی. آیا ارزش دارد که چند روز دنیا را با انقلاب و نظام اسلامی دشمنی کنی؟ آیا ارزش دارد دینی که این همه جان پای آن ریخته شده را به فراموشی بسپاریم؟
