بیدارترین بیدارها

سخن از بیدارترین بیدارها بسیار سخت است. مخصوصا هنگامی که بخواهی آنها را در صحنه نبرد توصیف کنی. آنها که فقط برای خدا حرف زندند، فقط برای خدا دست به روی ماشه اسلحه بردند و برای خدا شلیک کردند. زیباترین آرزویشان این بود که مولایشان امام زمان (علیه السلام) به بالین شان بیایند و خدا قوتی بهشان بدهند. آنها حتی از جانشان هم دریغ نکردند، ارزشمندترین سرمایه را هم برای خدا دادند تا فقط دینشان پایدار بماند.

دوست عزیز!!! حرف از نصیحت و توصیه گذشته فقط کافی ست که چند لحظه ای بنشینی و تأمل کنی. آیا ارزش دارد که چند روز دنیا را با انقلاب و نظام اسلامی دشمنی کنی؟ آیا ارزش دارد دینی که این همه جان پای آن ریخته شده را به فراموشی بسپاریم؟