در یادداشت های قبلی دیدید که چقدر دین اسلام بر علم و دانش، خرد و عقلانیت سفارش می کند. حال اگر کسانی باشند که در یک جامعه پیرو پیشرفت های علمی و رشد عقلانیت و خرد جمعی نباشند آیا مقصر آن دین است یا پیروان آن دین و مکتب؟
قطعاً پیروان دین مقصرند. پس نمی توانیم دین اسلام را متهم به بی توجهی به علم ودانش نماییم.
نمی توانیم دین اسلام را متهم کنیم به اینکه اهل خرافه پرستی و حامی نابخردان است.
شاید این سؤال در ذهن بسیاری از ما انسان ها باشد که منظور دین اسلام از اینکه می گوید به دنبال کسب علم و دانش باشید این است که صرفا بروید و بدانید که باید نماز بخوانید، روزه ای بگیرید و برای ازدواج تان عقد بخوانید و دیگر همین بس است. و حتما برای بعضی این سؤال است، که یک دینی که نه به اجتماع کار دارد و نه دغدغه جامعه سازی دارد چگونه می تواند سعادت فردی و اجتماعی بشریت را تأمین کند؟؟؟
در پاسخ باید گفت: «این توهمی بیش نیست. ما از دینی حمایت می کنیم در تمامی علوم حرفی برای گفتن دارد. چه در اقتصاد و سیاست، چه در عرفان و اخلاق، و چه در روانشناسی و حقوق و... . آیا کسانی که بعد از گذشت 1400 سال از ظهور اسلام هنوز معتقدند که اسلام دینی فردی است و نمی تواند در عرصه های اجتماعی نقش ایفا کند حتی یک بار به آیات قرآن و روایات نگاهی انداخته اند؟»
هنگامی که عابدان غیر مسلمان از میدان های جهاد و علم گریزان هستند، خداوند در آیات شریفه قرآن کریم می فرماید: «آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند مساوی هستند؟» (سوره زمر/39) آری برای کسانی که از مسلمان آگاه می هراسند و از دانایی شیعیان بیمناکند سخت است که بگویند دین اسلام حامی علم و دانش است!!! و گرنه چرا حتی یک لحظه را به سخن امام باقر (علیه السلام) که می فرمایند: «دانشمندی که از علم او بهره برده شود بهتر است از هفتاد هزار عابدی که عبادت می کند.» (وافی، جلد1، صفحه40) گوش فرانمی دهند.
ادعای مخالفین اسلام این است که مسلمانان، حتی مسلمانان حقیقی، اهل خرافات و خرافه گویی و دروغ پردازی هستند. خب اگر آنها بخواهند این مدعای خود را اثبات کنند لازم است که بگویند دین اسلام پیرو علم، دانش، تفکر و عقلانیت نیست. می خواهند به گوش انسان های ساده لوح برسانند که دین اسلام به من و شما می گوید نمازت را بخوان، روزه ات را بگیر اما به کتاب و استاد نزدیک نشو.
هر چند که باید گفت که دشمنان دین ما شیعیان خودشان هم می دانند که اسلام علم و خرد را بارها و بارها ستایش کرده، اما می خواهند که از این طریق مسلمانان را نسبت به اعتقادات و اندیشه های خود سست و بی توجه نمایند. و همچنین اگر شخصی که مسلمان نیست بخواهد مسلمان شود با خود اینگونه بگوید: «دینی که قرار است علم و دانش را کنار بگذارد و مرا عقب افتاده قرار دهد همان به که سمتش نروم»
